اورويل و ويلبوررايت هر يک به نوبت توانستند در جريان 4 پرواز ده ها متر را برفراز ساحل کيل دويل در ايالت کاروليناي شمالي بپيمايند.

اين نخستين بار در تاريخ بود که دستگاهي که وزن آن به مراتب سنگينتر از هوا بود به پرواز درآمد.

هواپيماي آنها به نام رايت فلاير 274 کيلو وزن داشت و داراي 2 بال موازي به طول 12 متر ، يک موتور احتراقي به قدرت 12 اسب و 2 پروانه بود.

ابتدا اورويل با هواپيما پرواز کرد ، سپس ويلبور موفق شد پروازي به مدت 59 ثانيه را انجام داده و مسافت 260 متر را برفراز تپه هاي ماسه اي ساحل کيل دويل بپيمايد.سرعت هواپيما در اين پرواز به 48 کيلومتر در ساعت رسيد.

گرچه اين يک آزمايش ساده جلوه مي کند ، اما يک مرحله حياتي در تاريخ هوانوردي محسوب مي شود.

هواپيماهايي که در دهه بعد ساخته شدند تفاوت چنداني با الگوي هواپيماي برادران رايت نداشتند.

تحول صنعت هوايي بعد از جنگ جهاني اول آغاز شد و با اختراع موتور جت در اواخر جنگ جهاني دوم روند تحول صنعت هوانوردي سرعت گرفت.

به اين ترتيب در روز 17 دسامبر سال 1903 ميلادي دو برادر آمريکايي به نام هاي اورويل و ويلبور رايت موفق شدند با هواپيمايي که اختراع کرده بودند ، پرواز کنند.

اين پرواز سرآغاز دوره اي بود که بشر در جريان آن توانست چند برابر سرعت صوت پرواز کرده و حتي فضا را تسخير کند.

بهرام افتخاري